MALÉ - W ubiegłym tygodniu zarząd Międzynarodowego Funduszu Walutowego zatwierdził obecną dyrektor zarządzającą Kristalinę Georgievą na kolejną pięcioletnią kadencję. Jest to mile widziane wydarzenie w krytycznym momencie. Jej druga kadencja zakończy się tuż przed końcem tej "przełomowej" dekady, jeśli chodzi o powstrzymanie zmian klimatycznych i realizację Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ-tu.
Georgieva poczyniła znaczne postępy w dostosowywaniu MFW do tych celów. Odegrała kluczową rolę w podjęciu przez MFW decyzji o uznaniu zmian klimatu za krytyczną kwestię makroekonomiczną w ramach jego mandatu instytucjonalnego. Pod jej kierownictwem MFW uruchomił swoją pierwszą w historii strategię dotyczącą zmian klimatu; stworzył Resilience and Sustainability Trust (RST) - swój główny instrument finansowania klimatycznego oraz wspierał globalny dialog na ten temat poprzez swoje sztandarowe publikacje oraz badania.
Jednak potrzebne jest jeszcze odważniejsze przywództwo. Jako jedyna wielostronna instytucja odpowiedzialna za utrzymanie globalnej stabilności finansowej i fiskalnej, rola MFW ma kluczowe znaczenie dla przeciwdziałania zmianom klimatycznym. Georgieva może wykorzystać postępy poczynione podczas swojej pierwszej kadencji, robiąc cztery rzeczy: zobowiązując MFW do dostosowania się do porozumienia paryskiego; zapewniając mu wystarczającą siłę finansową; podkreślając głosy wrażliwych na zmiany klimatu gospodarek wschodzących i rozwijających się (EMDEs); oraz mobilizując międzynarodowe wsparcie dla wysiłków na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i adaptacji.
Pierwsze zadanie jest najważniejsze. Wszystkie programy MFW - nie tylko te, które wyraźnie koncentrują się na klimacie, jak RST - muszą zacząć promować rozwój niskoemisyjny. Krytycznie oznacza to unikanie scenariuszy, które blokują ścieżki wzrostu intensywnie wykorzystujące paliwa kopalne, co sprawi, że kraje utkną w przyszłości z zerową emisją netto. Wszystkie działania MFW muszą być spójne z modelami wzrostu i rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, w tym tymi, w których wartość generowana jest z kapitału naturalnego i różnorodności biologicznej. Podobnie, wysiłki MFW w zakresie nadzoru (które obejmują wszystkie kraje, a nie tylko pożyczkobiorców) powinny pomóc rządom w określeniu najlepszych sposobów osiągnięcia ich celów rozwojowych i klimatycznych.
Dostosowanie finansowania i operacji MFW do celów paryskich nie wystarczy. W związku z tym, że rządy negocjują w tym roku nowy cel w zakresie finansowania działań związanych z klimatem, MFW powinien pomóc decydentom w zidentyfikowaniu potencjalnych źródeł finansowania i lepszym zrozumieniu makroekonomicznych wymiarów tej kwestii. Będzie to wymagało świeżego myślenia, ponieważ dowody wskazują, że ceny emisji dwutlenku węgla nie wystarczą do wygenerowania zasobów potrzebnych do wsparcia przejścia na zerową emisję netto. Solidne analizy MFW mogą pomóc w osiągnięciu globalnego konsensusu w sprawie najlepszego sposobu generowania międzynarodowych i krajowych finansów publicznych - czy to poprzez opodatkowanie, dochody z mechanizmów dostosowawczych na granicach emisji dwutlenku węgla, czy też inne kanały.
Po drugie, Georgieva musi upewnić się, że sam MFW ma wystarczającą siłę finansową. Jak już wcześniej ostrzegała, świat jest coraz bardziej podatny na szeroki zakres wstrząsów, z których wiele może mieć poważne konsekwencje makroekonomiczne. W tym nowym, trudnym otoczeniu, operacje i bilans MFW muszą być skalibrowane pod kątem tego, czego państwa członkowskie potrzebują, aby zachować odporność. Podczas gdy Rada MFW zatwierdziła 50% wzrost kwot członkowskich (składek) w grudniu ubiegłego roku, jest to znacznie poniżej 267% wzrostu wymaganego do zaspokojenia potrzeb w zakresie finansowania zewnętrznego brutto najbardziej wrażliwych członków.
Podobnie, przejście na zerową emisję netto radykalnie zmieni sytuację gospodarczą wielu krajów, zwłaszcza tych, które od dawna polegają na eksporcie lub opodatkowaniu paliw kopalnych. MFW powinien śledzić te trendy i przygotować się do wspierania krajów, które potrzebują pomocy w przeprowadzeniu uporządkowanej, niskoemisyjnej transformacji.
Po trzecie, Georgieva ponosi szczególną odpowiedzialność za zapewnienie, by gospodarki podatne na zmiany klimatu były zaangażowane w proces decyzyjny MFW. Gospodarki te częściej zwracają się o pomoc do MFW, więc tym ważniejsze jest, aby miały wpływ na to, jak działa MFW. Jednak od października 2022 r. Grupa Wrażliwych 20 (V20)ma tylko około 5% siły głosu w MFW, mimo że jest domem dla 17% światowej populacji.
Jednym z głównych postulatów V20 jest "sprawienie, by dług działał na rzecz klimatu." Oznacza to zmianę modelu zrównoważonego zadłużenia MFW w celu uwzględnienia pilnych potrzeb inwestycyjnych i wydatkowych oraz określenia, co będzie potrzebne każdemu krajowi, aby je zaspokoić. Podejście to zakłada odejście od konwencjonalnych środków oszczędnościowych na rzecz strategii bardziej skoncentrowanych na mobilizacji zasobów.
Z pewnością niedawne dodanie trzeciego afrykańskiego przewodniczącego do Rady Wykonawczej MFW było mile widzianym wydarzeniem. Ostatecznie jednak zeszłoroczny 16-ty Generalny Przegląd Kwot był straconą okazją do zrównoważenia siły głosu. Biorąc pod uwagę, że MFW nigdy nie miał dyrektora zarządzającego spoza Europy, konieczne będą fundamentalne reformy zarządzania, aby przekonać gospodarki wrażliwe na zmiany klimatu, że naprawdę reprezentuje ich interesy. W tym celu Georgieva powinna zaoferować swoje wsparcie dla trwających wysiłków na rzecz uznania V20 za oficjalną grupę międzyrządową w MFW.
Georgieva nie może podjąć tych wysiłków sama, więc zarząd MFW musi wspierać ją w zatrudnianiu i finansowaniu dodatkowych pracowników z różnych dyscyplin i środowisk. Dodatkowe zasoby pozwoliłyby MFW na zwiększenie bezpośredniego zaangażowania w kraju i zapewnienie, że polityka krajowa jest dostosowana do lokalnych uwarunkowań. Niezbędna jest również koordynacja z innymi instytucjami międzynarodowymi. Na przykład Bank Światowy może pomóc wykorzystać ograniczone zasoby RST do zmobilizowania większej ilości pieniędzy, zwłaszcza na programy odpornościowe, takie jak Climate Prosperity Plans.
W swojej pierwszej kadencji Georgieva wygrała argument, że zmiany klimatyczne mają kluczowe znaczenie dla mandatu MFW. Teraz będzie musiała pokazać, że instytucja może sprostać wyzwaniu związanemu z kryzysem klimatycznym w tym momencie "teraz albo nigdy."
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
MALÉ - W ubiegłym tygodniu zarząd Międzynarodowego Funduszu Walutowego zatwierdził obecną dyrektor zarządzającą Kristalinę Georgievą na kolejną pięcioletnią kadencję. Jest to mile widziane wydarzenie w krytycznym momencie. Jej druga kadencja zakończy się tuż przed końcem tej "przełomowej" dekady, jeśli chodzi o powstrzymanie zmian klimatycznych i realizację Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ-tu.
Georgieva poczyniła znaczne postępy w dostosowywaniu MFW do tych celów. Odegrała kluczową rolę w podjęciu przez MFW decyzji o uznaniu zmian klimatu za krytyczną kwestię makroekonomiczną w ramach jego mandatu instytucjonalnego. Pod jej kierownictwem MFW uruchomił swoją pierwszą w historii strategię dotyczącą zmian klimatu; stworzył Resilience and Sustainability Trust (RST) - swój główny instrument finansowania klimatycznego oraz wspierał globalny dialog na ten temat poprzez swoje sztandarowe publikacje oraz badania.
Jednak potrzebne jest jeszcze odważniejsze przywództwo. Jako jedyna wielostronna instytucja odpowiedzialna za utrzymanie globalnej stabilności finansowej i fiskalnej, rola MFW ma kluczowe znaczenie dla przeciwdziałania zmianom klimatycznym. Georgieva może wykorzystać postępy poczynione podczas swojej pierwszej kadencji, robiąc cztery rzeczy: zobowiązując MFW do dostosowania się do porozumienia paryskiego; zapewniając mu wystarczającą siłę finansową; podkreślając głosy wrażliwych na zmiany klimatu gospodarek wschodzących i rozwijających się (EMDEs); oraz mobilizując międzynarodowe wsparcie dla wysiłków na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i adaptacji.
Pierwsze zadanie jest najważniejsze. Wszystkie programy MFW - nie tylko te, które wyraźnie koncentrują się na klimacie, jak RST - muszą zacząć promować rozwój niskoemisyjny. Krytycznie oznacza to unikanie scenariuszy, które blokują ścieżki wzrostu intensywnie wykorzystujące paliwa kopalne, co sprawi, że kraje utkną w przyszłości z zerową emisją netto. Wszystkie działania MFW muszą być spójne z modelami wzrostu i rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, w tym tymi, w których wartość generowana jest z kapitału naturalnego i różnorodności biologicznej. Podobnie, wysiłki MFW w zakresie nadzoru (które obejmują wszystkie kraje, a nie tylko pożyczkobiorców) powinny pomóc rządom w określeniu najlepszych sposobów osiągnięcia ich celów rozwojowych i klimatycznych.
Dostosowanie finansowania i operacji MFW do celów paryskich nie wystarczy. W związku z tym, że rządy negocjują w tym roku nowy cel w zakresie finansowania działań związanych z klimatem, MFW powinien pomóc decydentom w zidentyfikowaniu potencjalnych źródeł finansowania i lepszym zrozumieniu makroekonomicznych wymiarów tej kwestii. Będzie to wymagało świeżego myślenia, ponieważ dowody wskazują, że ceny emisji dwutlenku węgla nie wystarczą do wygenerowania zasobów potrzebnych do wsparcia przejścia na zerową emisję netto. Solidne analizy MFW mogą pomóc w osiągnięciu globalnego konsensusu w sprawie najlepszego sposobu generowania międzynarodowych i krajowych finansów publicznych - czy to poprzez opodatkowanie, dochody z mechanizmów dostosowawczych na granicach emisji dwutlenku węgla, czy też inne kanały.
Po drugie, Georgieva musi upewnić się, że sam MFW ma wystarczającą siłę finansową. Jak już wcześniej ostrzegała, świat jest coraz bardziej podatny na szeroki zakres wstrząsów, z których wiele może mieć poważne konsekwencje makroekonomiczne. W tym nowym, trudnym otoczeniu, operacje i bilans MFW muszą być skalibrowane pod kątem tego, czego państwa członkowskie potrzebują, aby zachować odporność. Podczas gdy Rada MFW zatwierdziła 50% wzrost kwot członkowskich (składek) w grudniu ubiegłego roku, jest to znacznie poniżej 267% wzrostu wymaganego do zaspokojenia potrzeb w zakresie finansowania zewnętrznego brutto najbardziej wrażliwych członków.
SPRING SALE: Save 40% on all new Digital or Digital Plus subscriptions
Subscribe now to gain greater access to Project Syndicate – including every commentary and our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – starting at just $49.99.
Subscribe Now
Podobnie, przejście na zerową emisję netto radykalnie zmieni sytuację gospodarczą wielu krajów, zwłaszcza tych, które od dawna polegają na eksporcie lub opodatkowaniu paliw kopalnych. MFW powinien śledzić te trendy i przygotować się do wspierania krajów, które potrzebują pomocy w przeprowadzeniu uporządkowanej, niskoemisyjnej transformacji.
Po trzecie, Georgieva ponosi szczególną odpowiedzialność za zapewnienie, by gospodarki podatne na zmiany klimatu były zaangażowane w proces decyzyjny MFW. Gospodarki te częściej zwracają się o pomoc do MFW, więc tym ważniejsze jest, aby miały wpływ na to, jak działa MFW. Jednak od października 2022 r. Grupa Wrażliwych 20 (V20)ma tylko około 5% siły głosu w MFW, mimo że jest domem dla 17% światowej populacji.
Jednym z głównych postulatów V20 jest "sprawienie, by dług działał na rzecz klimatu." Oznacza to zmianę modelu zrównoważonego zadłużenia MFW w celu uwzględnienia pilnych potrzeb inwestycyjnych i wydatkowych oraz określenia, co będzie potrzebne każdemu krajowi, aby je zaspokoić. Podejście to zakłada odejście od konwencjonalnych środków oszczędnościowych na rzecz strategii bardziej skoncentrowanych na mobilizacji zasobów.
Z pewnością niedawne dodanie trzeciego afrykańskiego przewodniczącego do Rady Wykonawczej MFW było mile widzianym wydarzeniem. Ostatecznie jednak zeszłoroczny 16-ty Generalny Przegląd Kwot był straconą okazją do zrównoważenia siły głosu. Biorąc pod uwagę, że MFW nigdy nie miał dyrektora zarządzającego spoza Europy, konieczne będą fundamentalne reformy zarządzania, aby przekonać gospodarki wrażliwe na zmiany klimatu, że naprawdę reprezentuje ich interesy. W tym celu Georgieva powinna zaoferować swoje wsparcie dla trwających wysiłków na rzecz uznania V20 za oficjalną grupę międzyrządową w MFW.
Georgieva nie może podjąć tych wysiłków sama, więc zarząd MFW musi wspierać ją w zatrudnianiu i finansowaniu dodatkowych pracowników z różnych dyscyplin i środowisk. Dodatkowe zasoby pozwoliłyby MFW na zwiększenie bezpośredniego zaangażowania w kraju i zapewnienie, że polityka krajowa jest dostosowana do lokalnych uwarunkowań. Niezbędna jest również koordynacja z innymi instytucjami międzynarodowymi. Na przykład Bank Światowy może pomóc wykorzystać ograniczone zasoby RST do zmobilizowania większej ilości pieniędzy, zwłaszcza na programy odpornościowe, takie jak Climate Prosperity Plans.
W swojej pierwszej kadencji Georgieva wygrała argument, że zmiany klimatyczne mają kluczowe znaczenie dla mandatu MFW. Teraz będzie musiała pokazać, że instytucja może sprostać wyzwaniu związanemu z kryzysem klimatycznym w tym momencie "teraz albo nigdy."
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer